انواع سیستم های تهویه مطبوع ساختمان

شاید بحث فراهم آوردن محیطی که دارای تهویه مناسب باشد به دیرباز و زمان انسان های اولیه بازگردد. امروزه با توجه به روند رو به رشدی که در تمامی مسائل آدمی شاهد هستیم موضوع تهویه مطبوع ساختمان ها و انواع سیستم هایی که درآن به کار می رود اهمیت بیشتری یافته است.

تهویه مطبوع و انواع آن

علم تهویه مطبوع ساختمان یکی از شاخه های مهندسی مکانیک است که به موضوع ایجاد محیطی مناسب از نظر دمایی، رطوبت و به طور کلی شرایط مناسب برای زندگی و فعالیت های مختلف می پردازد.

سیستم های تهویه مطبوعی دارای انواعی است و به طور کلی برای محیط های خانگی، صنعتی و نیمه صنعتی به دو دسته تقسیم می شوند:

• سیستم های مستقل
• سیستم های مرکزی

سیستم های تهویه مطبوع مستقل

یکی از انواع سیستم های تهویه مطبوع ساختمان، سیستم های مستقل هستند و عملکرد آن ها به اینصورت است که هر واحد و یا بخش، سیستم تهویه مطبوع خود را به صورت جداگانه دارد. این سیستم ها شامل مینی چیلرها، کولرهای گازی، انواع اسپیلیت ها و مانند آن می شود.

این روش دارای مزیت هایی است که به صورت زیر بیان می شود:

• مشخص بودن هزینه مصرفی هر واحد
• حذف شبکه لوله کشی مصرفی
• استقلال در هزینه تعمیرات هر واحد

برای این روش عیب های زیر را می توان بیان کرد:

• معمولا نسبت به سیستم مرکزی طول عمر کمتری دارند.
• اشغال فضای محیطی هر بخش

سیستم تهویه مطبوع مرکزی

همانطور که از اسمش می توان فهمید، این سیستم ها به صورت مرکزی عمل می کنند و تمامی بخش ها و واحد ها از یک نقطه تغذیه می شوند.

سیستم تهویه مطبوع مرکزی که شامل انواع چیلر تراکمی و جذبی و مانند آن می شود دارای مزایای زیر است:

• افزایش کارایی و راندمان
• کاهش محسوس مصرف برق
• طول عمر بالای این سیستم ها نسبت به تهویه مطبوع مستقل
• عدم اشغال فضای ساختمان

برای این سیستم ها می توان معایب زیر را نام برد:

• هزینه اولیه بالا نسبت به سیستم های مستقل
• هزینه تعمیرات و نگهداری بالا نسبت به سیستم های مستقل
• تحمیل هزینه های جانبی مانند لوله کشی و عایق بندی
• برای برخی سیستم های جدید، افراد و متخصصین کمی وجود دارد.